محسنیون ۱۱۰

نحوه صحیح نهی از منکر

شیخ حر عاملی رضوان الله علیه روایت کرده است:

[ ٢١١٥٥ ] ٤- وعن محمد بن يحيى ، عن أحمد بن محمد ، عن محمد بن سنان ، عن محفوظ الاسكاف ، عن أبي عبدالله في حديث ـ انه أنكر على رجل أمرا فلم يقبل منه فطأطأ رأسه ومضى.

امام صادق علیه السلام شخصی را نهی از منکر کرد آن شخص سخن امام علیه السلام را نپذیرفت امام علیه اسلام سرش را تکان داد و رفت.

وسائل الشیعة، تالیف شیخ حر عاملی، جلد ۱۶، صفحه ۱۲۸، چاپ موسسه آل البیت علیهم السلام لاحیاء التراث

پی نوشت: در اینجا شاهد هستیم که امام علیه السلام هیچ برخورد فیزیکی با آن شخص نداشت.

اصلا شخصی که منکری در نظرش زشت و ناپسند نباشد، نهی از منکر او هیچ وجهی ندارد چرا که نهی از منکر به مومنی اختصاص دارد که پند می‌گیرد یا جاهلی که از حکم شرعی اطلاعی ندارد. «إنما یؤمر بالمعروف وینهى عن المنكر مؤمن فيتعظ ، أو جاهل فيتعلم» (التهذیب، جلد ۶، صفحه ۱۷۸)

و در روایت دیگری آمده است که امام صادق علیه السلام می‌فرمایند نگاه به سر [زنان] اهل تهامة [اطراف مکه]، عرب‌های بادیه‌نشین، حواشی شهرها و بی‌دینهای غیرعرب اشکالی ندارد، زیرا زمانی که نهیشان می‌کنند قبول نمی‌کنند.

صحیحة عباد بن صهیب: سمعت أبا عبد الله (عليه السلام) یقول : لا بأس بالنظر إلى رؤوس أهل تهامة والأعراب وأهل السواد والعلوج، لأنهم إذا نهوا لا ینتهون. (الکافی، جلد ۵، صفحه ۵۲۴، حدیث ۱، الفقیه، جلد ۳، صفحه ۳۰۰، حدیث ۱۴۳۸)